Abstract:
प्रो. म्हैसूरू हिरियन्ना (१८७१-१९५०) प्रख्यात भारतीय तत्ववेत्त्तो, संस्कृत अभ्यासक आनी भारतीय सौंदर्यशास्त्रा विशींचे जाणकार आशिल्ले. ते म्हैसूर विद्यापीठांत संस्कृतचे प्राध्यापक आशिल्ले भारताचे आदलें राष्ट्रपती भारतरत्न सर्वपल्ली राधाकृष्णन हांचे समकालीन आशिल्ले. ताणीं खूब वर्सां आदीं म्हैंसूर विद्यापीठांतदिल्ल्या व्याख्यानाचेर हो ग्रंथ आदारीत आसा. तांच्या व्याख्यानाची टाचणां जॉर्ज एलन एण्ड अनवीन लिमिटेड ह्या लंडणच्या प्रकाशन संस्थेन १९३२ ह्या वर्सा Outline of Indian Philosophy ह्या ग्रंथाच्या रुपान उजवाडाक हाडल्या उपरांत तांका आंतरराश्ट्रीय नामना मेळळी. ज्या म्हाविद्यालयांनी भारतीय तत्वगिन्यान हो विशय शिकयतात तांका पाठ्यपुस्तक म्हण उपेग जावचो ह्या उद्देशान ताणी हो ग्रंथ प्रकाशीत केला. मुखेलपणान विद्यार्थी वर्ग नजरे मुखार दवरून हो ग्रंथ बरयला तरी वळखीच्या तत्वगिन्यानीक प्रस्नाचीं उत्तरां भारतीय विचारांत सोदपी हेर लोकांकय ह्या ग्रंथाचो उपेग जावपाक शकता. लेखकाचो मुखेल उद्देश यथासंभव एकाच खंडा भीतर भारतीय तत्वगिन्यानाचो संबंद जोडून भोवव्यापक विशयांचें वर्णन करप आसलो तरी तातूंतल्यान व्याख्या आनी टिका सुटूंक ना अशें वाचकांक कळून येतले. प्रास्ताविकाच्या अध्यायांत भारतीय विचारसरणी संक्षेपान सांगल्या उपरांत तांची विभागणी तीन भागानी करून ती तपशीलान सांगल्या. हे तीन भाग आसातः (१) वेदीक युग, (२) पयलींचें वेदा उपरांतचें युग, आनी (३) तत्वगिन्यानाचें युग. विविध सिद्धांतांचें दर एका भागांत जें स्पश्टींकरण केलां तातूंत संबंदीत युगाची ज्ञानमीमांसा, तत्वमीमांसा, आनी वेव्हारीक उपदेशा बगर संक्षिप्त इतिहासीक सर्वेक्षण लेगीत आसा.उपनिषद पयलींचो विचार, उपनिषद, भगवद्गीता, पुर्विल्लो बौद्ध धर्म, जैन धर्म, भौतीकवाद, उत्तर काळांतलो बौद्ध संप्रदाय, न्याय-वैशेषिक, सांख्य-योग, पूर्व मीमांसा, वेदांत, आनीअव्दैत, अशे अध्याय तातूंत आसात.
